ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑΟΣ κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΟ 22ο ΕΤΗΣΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ “Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ, ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ”
.
Καταλαβαίνετε γιατί οι Βουλευτές πρέπει να μπουν στα βαρέα και ανθυγιεινά, όταν υποβάλλονται σε δοκιμασία μια και δυο φορές την εβδομάδα να ακούν το κ. Βενιζέλο! Πράγματι ο Βαγγέλης Βενιζέλος είναι ένας εξαιρετικά ευφυής άνθρωπος και γλωσσοπλάστης, όμως καμιά φορά το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν.
Θυμάμαι πριν μισό αιώνα, εκεί στο Φάληρο στο σχολείο σαν παιδάκι κι εγώ της τάξεως, μας είχαν πει να πούμε τα ποιήματα για την 25η Μαρτίου. Σηκωνόταν το κάθε παιδάκι έλεγε το ποίημά του κανείς δεν άκουγε τα παιδάκια, παρά ο γονιός που άκουγε το δικό του. Οπότε σκέφτηκα και είπα κάτι εντελώς διαφορετικό, που δεν είχε καμία σχέση με την 25η Μαρτίου. Μισό αιώνα μετά, το θυμούνται ακόμη οι συμμαθητές μου και οι οικογένειές τους…
Δεν ξέρω βέβαια αν έχω τη δύναμη και το θάρρος να κάνω και σήμερα αυτό που είχα κάνει πριν μισό αιώνα. Αλλά πιστεύω ότι είμαι υποχρεωμένος να πω κάποια πράγματα. Όχι ότι κατέχω την αλήθεια και δεν την κατέχουν οι άλλοι. Απλώς ίσως κάτω από την ιδιομορφία του βλέμματος ενός παλιού δημοσιογράφου, μπορώ και προσεγγίζω τα πράγματα λίγο διαφορετικά.
Ακούω για επενδύσεις. Ακούω για ανάπτυξη. Ακούω για ανταγωνιστικότητα. Ποιος μπορεί να τα αρνηθεί; Κανείς δεν μπορεί να τα αρνηθεί; Όλα αυτά όμως χρειάζονται χρήματα. Και χρήματα δεν υπάρχουν.
Θέλει ο κ. Γραμματίδης να πάει τα Χριστούγεννα τρεις ημέρες σε ένα ξενοδοχείο. Πηγαίνει λοιπόν, δίνει ένα χιλιάρικο προκαταβολή. Ο κηπουρός βλέπει το ξενοδόχο να εισπράττει το χιλιάρικο, του λέει «μου χρωστάς κάτι μεροκάματα, δώσμου το χιλιάρικο», δίνει ο ξενοδόχος το χιλιάρικο στον κηπουρό. Ο κηπουρός πηγαίνει στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς του και λέει «σου χρωστάω ένα χιλιάρικο από τα βερεσέδια πάρτο». Ο μπακάλης μόλις παίρνει το χιλιάρικο, πηγαίνει στην κάβα και λέει «σου χρωστάω από τα ποτά ένα χιλιάρικο, πάρτα». Η κάβα πηγαίνει στο ξενοδοχείο, λέει «από την αίθουσα που μου νοικιάζεις σου χρωστάω ένα χιλιάρικο, πάρτα». Πηγαίνει ο κ. Γραμματίδης μετά και λέει «δεν θέλει η πεθερά μου, ακυρώνω το δωμάτιο, πάρε το χιλιάρικο πίσω». Εξοφλήθηκαν πέντε άνθρωποι. Γιατί κυκλοφόρησε το χρήμα. Εάν δεν είχε γίνει η κράτηση, πέντε άνθρωποι θα χρωστούσαν ο ένας στον άλλον.
Τι δηλοί η ιστορία; Ότι πρέπει πάση θυσία να κυκλοφορήσουμε το χρήμα. Λείπει χρήμα από την αγορά. Είναι το χρήμα το οποίο βγήκε στο εξωτερικό από τις φοβίες που έχουν αναπτυχθεί. Και υπάρχει πάρα πολύ χρήμα. Αυτό το οποίο είναι σε σεντούκια. Πάνε στις Τράπεζες κι εδώ έχουμε καλούς τραπεζίτες που θα σας πουν ότι γίνεται ανάληψη και μικρών ποσών 5.000, 10.000 που ο άλλος τα βάζει στο στρώμα ή σκάβει στη γη και τα βάζει μέσα.
Το θέμα το οποίο μπαίνει στη διαδικασία, είναι κατά πόσο θα μπορέσουμε να πείσουμε τον πολίτη να βγάλει τα λεφτά που έχει στο σεντούκι. Εάν κάποιος Εισαγγελέας πήγαινε κι άνοιγε κάποιες θυρίδες, δεν θα έβλεπε μέσα χρυσές λίρες, ή χρυσαφικά από το γάμο, ή τα βαφτίσια. Θα έβρισκε πεντακοσάρικα και διακοσάρικα. Και είμαστε μια χώρα που έχει εξαφανιστεί σχεδόν το πεντακοσάρι και το διακοσάρι. Γιατί; Γιατί είναι τα περισσότερα σε θυρίδες. Αυτά είναι “νεκρά” χρήματα.
Εάν μπορέσουμε και βγάλουμε αυτά τα “νεκρά” χρήματα στην αγορά, θα μπορέσουμε να έχουμε τη δυνατότητα να μιλάμε για ανάπτυξη. Για ανταγωνιστικότητα και να περισώσουμε πάρα πολλά πράγματα.
Πως μπορεί να γίνει αυτό; Πως θα πείσουμε τον άλλον να βγάλει τα χρήματα από το σεντούκι; Να σταματήσουμε το πόθεν έσχες για τρία χρόνια από την οικοδομή. Έχεις λεφτά; Τα έβγαλες όπως τα έβγαλες, εγώ σαν κράτος δεν συμμετείχα στη διανομή. Να πάρω το μερίδιο, να πάρω και από το ΦΠΑ ακόμη. Χάνω. Εάν σε πείσω λοιπόν να τα βγάλεις έξω, εγώ ξαναγίνομαι συμμέτοχος των χρημάτων αυτών με το ΦΠΑ.
Και όμως επιμένουμε σε αυτή τη στείρα πολιτική και αφήνουμε τα χρήματα εκεί μέσα στο σεντούκι. Εάν τα χρήματα βγουν από το σεντούκι και θα βγουν με αυτό τον τρόπο που σας λέω -και κάποιους άλλους βεβαίως που υπάρχουν και που πιθανών να σκεφτεί κάποιος άλλος-, τότε νομίζω δεν θα έχουμε πρόβλημα. Θα κυκλοφορήσει το χρήμα. Θα πάρει ο κηπουρός, ο μπακάλης και τα λοιπά αυτά που λέγαμε πριν. Και θα κινηθούν τα επαγγέλματα.
Άκουσα για την παλιννόστηση των κεφαλαίων. Ποιος δεν το θέλει; υπάρχει Έλληνας, Ελληνίδα, πολιτικός, πολίτης, δημοσιογράφος, αναλυτής που δεν θέλει την παλιννόστηση των κεφαλαίων; Γιατί να φέρει μέσα τα λεφτά κάποιος; Κάποιος, ο οποίος αγωνίστηκε βρήκε τον τρόπο, τον υπόγειο, έδωσε μίζα, βρήκε κάποιο φίλο του να του τα βγάλει έξω, γιατί να φέρει μέσα τα λεφτά; Ποιο είναι το επιχείρημα εκείνο, για να φέρει μέσα τα λεφτά; Πρέπει να του δώσουμε επιχειρήματα και όχι να τον φορολογήσουμε.
Τώρα ο νόμος λέει: “Κοίταξε, θα πληρώσεις και 5% ή 8% αναλόγως”. Γιατί να το κάνει; Θα δώσουμε επιχειρήματα. Δηλαδή: “Σου αναγνωρίζω αυτά τα λεφτά, όπως κι αν τα έχεις βγάλει δικά σου είναι, φέρτα εδώ σε μια ελληνική Τράπεζα, στα αναγνωρίζω που τα έχεις κρυφά, δεν με ενδιαφέρει πως τα έβγαλες. Το 75% είναι στην άμεση διάθεσή σου και τα άλλα 25% είναι πάλι δικά σου, αλλά σε ομόλογα δεκαετίας”. Εάν μπορέσουμε και πείσουμε κι έρθουν πίσω με το επιχείρημα αυτό, γιατί οι ελληνικές Τράπεζες δίνουν πολύ καλύτερο επιτόκιο από ό,τι δίνουν οι Τράπεζες που “κρύβουν” χρήματα στο εξωτερικό.
Άρα το πρώτο ζητούμενο είναι να κυκλοφορήσει το χρήμα. Nα βρούμε χρήματα. Εγώ δεν έχω πάντα και τα καλύτερα συναισθήματα, αν θέλετε, για το τραπεζικό σύστημα. Aλλά είναι μια αλήθεια ότι σήμερα εάν δεν προστατευτεί το τραπεζικό σύστημα, πολύ φοβούμαι ότι δεν μπορούμε να προστατέψουμε την Ελλάδα. Δεν είναι αν θα πέσουν μία ή δυο ή τρεις ή τέσσερις Τράπεζες, είναι ότι αυτές οι Τράπεζες έχουν τις καταθέσεις του ελληνικού λαού.
Χαιρετίζουμε την άφιξη του κ. Ράιχενμπαχ, δεν είναι ο κ. Παπαδήμος είναι ο κ. Ράιχενμπαχ, ισοδύναμο είναι!
Το θέμα λοιπόν είναι πως θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε ένα βήμα προς τα πέρα και τι ελευθερία έχουμε για να κάνουμε αυτό το βήμα. Πολύ φοβούμαι ότι οι ελευθερίες μας είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Πρώτα – πρώτα δεν έχουμε δημοσιονομική πολιτική. Δεν έχουμε δημοσιονομική πολιτική δική μας. Ένα ποδάρι που δεν το έχουμε.
Δεύτερον, δεν έχουμε νομισματική πολιτική δική μας. Άλλο ποδάρι που δεν έχουμε. Εάν δώσουμε και τις Τράπεζές μας, τότε χάνουμε και τη μαγκούρα. Γι’ αυτό λοιπόν λέω ότι οι Τράπεζες πρέπει πάση θυσία να μείνουν σε ελληνικά χέρια. Και δεν θα μείνουν σε ελληνικά χέρια οι Τράπεζες, εάν υπάρχει η εμμονή και η επιμονή να δοθούν κοινές και όχι προνομιούχες μετοχές.
Πολύ φοβούμαι ότι αυτό θα οδηγήσει άμεσα σε κρατικοποίηση και αμέσως μετά σε μια…-πώς να πω τη φράση- “ανθρωποποίηση” των Τραπεζών. Πράγμα που θα φέρει μεγάλες δυσκολίες. Η όλη δε ιστορία όπως σήμερα εξελίσσεται, από την BlackRock συγγενή της BlackStone και κατ’ επέκταση εν συνεχεία και του κ. Άκερμαν θα φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση όλους τους Έλληνες επιχειρηματίες. Ο κάθε επιχειρηματίας έχει κάποια δάνεια. Δάνεια, τα οποία δεν εξυπηρετούνται.
Άρα αυτός που έχει πάρει 800 εκ. δάνειο και σήμερα “μετριέται” από την BlackStone ότι δεν έχει δυνατότητα να δώσει πάνω από 50 και στην καρτέλα του γράφει 50, αύριο το πρωί θα έρθει ο Γερμανός επενδυτής που θα πάρει χρήματα από την Ευρώπη. Θα δώσει 75 και θα πάρει μια επιχείρηση που κάνει 1 δισεκατομμύριο. Όχι μέσω του Χρηματιστηρίου, μέσω αυτής της διαδικασίας. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι χάνουμε και τις επιχειρήσεις.
Πρέπει πάση θυσία να προστατέψουμε τις ελληνικές Τράπεζες. Και θα επιμείνω προς αυτή την κατεύθυνση και βεβαίως πιστεύω όσο μπορώ να προσπαθήσω να επηρεάσω καταστάσεις.
Δεν έχουμε την ελευθερία, αν θέλετε, και στον προσανατολισμό της εξωτερικής μας πολιτικής. Αντιλαμβάνομαι στο χώρο που βρίσκομαι και ευχαριστώ πάρα πολύ που για πρώτη χρονιά φέτος με καλείτε, αλλά έχω μια εντελώς διάφορη προσέγγιση.
Σήμερα η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει στηρίγματα όπου αυτά είναι διαθέσιμα και δεν μπορώ να αντιληφθώ ακούγοντας πριν με εξαιρετική προσοχή τον Αμερικανό Πρέσβη να μιλάει για τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και για τους δρόμους ενέργειας. Εφόσον λοιπόν είναι τόσο απαραίτητη για την Ελλάδα, γιατί σταμάτησε -με δάχτυλο της Αμερικής- ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη; Και δεν ξέρω και αύριο το πρωί τι θα γίνει με τα άλλα ενεργειακά αποθέματα τα οποία βρίσκονται νοτίως της Κρήτης και νοτίως του Καστελόριζου.
Βλέπουμε λοιπόν την ελευθερία της επιλογής. Υπάρχει ένας μεγάλος γίγαντας, ο οποίος θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Ενδιαφέρεται να έρθει στην Ελλάδα και τον κοροϊδεύουμε. Και τον κοροϊδεύουμε, γιατί δεν έχουμε την ελευθερία αν θέλετε να επιλέξουμε. Είμαστε μέσα σε ένα μονόδρομο. Σε μία συγκεκριμένη ράγα, προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Εκεί που είμαστε λοιπόν, πρέπει να βρούμε το θάρρος να “θυσιάσουμε” όλες αυτές τις σκοπιμότητες που μας έχουν επιβληθεί, αναζητώντας και λύσεις πέρα απ΄ αυτόν τον προσδιορισμό του “ανήκουμε στη Δύση”. Ανήκουμε εκεί που είναι τα συμφέροντα της Ελλάδας, πρέπει να προχωρήσουμε προς τα εμπρός.
Δε θέλω κυρίες και κύριοι, κατά καμία έννοια να αφήσω την Ελλάδα να πέσει στα χέρια της Αριστεράς και λυπάμαι που η τρόικα, ή αν θέλετε το αφεντικό της τρόικας, μην κοροϊδευόμαστε, είναι η Γερμανία, είναι η κα Άνγκελα Μέρκελ, που προωθεί την Ελλάδα στην Αριστερά.
Και το είπα στην τρόικα, ότι όλα αυτά τα οποία μας λέτε, ανεξαρτήτως του βαθμό που είναι σωστά, που κάποια είναι, με τον τρόπο που θέλετε να τα επιβάλλετε μέσω ημών στέλνουν τον κόσμο στον κ. Τσίπρα και στην κα Παπαρήγα. Αυτή λοιπόν τη θέση, αυτό το αποτέλεσμα, εγώ δε θέλω να το επιτρέψω.
Λοιπόν εδώ όμως έχουμε δύο κόσμους, είμαστε οι ευρωπαϊστές, σε όποιο βαθμό είναι ο καθένας και οι κουμουνιστές. Δεν μπορώ να φανταστώ την Ελλάδα σήμερα έξω από το ευρώ. Πρέπει όμως να σκεφθεί και η Ευρώπη ότι οδηγεί την Ελλάδα έξω από το ευρώ, με αυτή τη συμπεριφορά την οποία θέλει να επιβάλλει.
Ποιον εξυπηρετεί η επιστροφή στη δραχμή και ποιον βλάπτει η επιστροφή στη δραχμή; Αυτόν ο οποίος έχει πολλά ακίνητα τον ωφελεί η επιστροφή στη δραχμή, θα πάρουν υπεραξία τα ακίνητά του. Αυτόν ο οποίος έχει επιχείρηση κι έχει πολλά μηχανήματα κι έχει επενδύσει, θα δει η επένδυσή του να πολλαπλασιάζεται.
Αυτός όμως που θα δεινοπαθήσει, είναι ο εργαζόμενος. Ο φτωχός, ο οποίος δε θα μπορεί να αγοράσει σπίτι με την επιστροφή στη δραχμή. Με τη γραμμή την οποία σήμερα προβάλει εντόνως η Αριστερά. Η επιστροφή στη δραχμή θα βλάψει εκείνον ο οποίος είναι συνειδητός αν θέλετε ψηφοφόρος της Αριστεράς. Δεν θα βλάψει το λεγόμενο κεφάλαιο.
Άρα λοιπόν το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, ενόψει του Φεβρουαρίου, που δε νομίζω πρέπει να είναι και βεβαία η ημερομηνία, μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους μεταξύ μας, είναι να μην επιτρέψουμε να οδηγηθεί η χώρα στην Αριστερά.
Πρόταση: Πιστεύω ότι η βεβαία όπως λέγεται ημερομηνία του Φεβρουαρίου, πρέπει να ξαναμπεί στις νοηματικές διαδρομές εκείνων οι οποίοι αποφάσισαν την Κυβέρνηση. Βεβαίως δεν μπορεί να συνεχίσει το υπάρχον σχήμα, δεν μπορεί να υπάρχει μία Κυβέρνηση 50 Υπουργών, εκ των οποίων οι 40 να έχουν μία συγκεκριμένη νοοτροπία που οδήγησε τα πράγματα εδώ που είμαστε σήμερα.
Πρέπει να υπάρξει μια ανασύσταση της Κυβέρνησης, σε ένα ολιγομελές σχήμα κι όχι μια Κυβέρνηση μεταβατικής πορείας, αλλά μιας Κυβέρνησης ουσιαστικής εθνικής σωτηρίας, στην οποία να συμμετέχουν απαραιτήτως όλοι εκείνοι οι οποίοι σκέφτονται ότι η πορεία της χώρας είναι ευρωπαϊκή.
Γνωρίζετε ότι είμαι εκ των πρωταγωνιστών. Το προσπάθησα εκείνη την ημέρα που γινόταν η σύσταση της Κυβερνήσεως, ότι έπρεπε τουλάχιστον να μπουν μέσα άλλα δύο κόμματα κι ότι δεν είχε γίνει η δέουσα και η πρέπουσα προεργασία.
Όπως σαφώς πρέπει να σας πω και το έχετε αντιληφθεί όλοι σας, ότι δεν υπήρξε και η πρέπουσα και η δέουσα συνεργασία, για την επίτευξη του στόχου, που ήταν να είναι ο κ. Παπαδήμος Πρωθυπουργός. Πίστευα ακράδαντα ότι η χώρα χρειάζεται έναν τεχνοκράτη Πρωθυπουργό, να μιλάει τη γλώσσα της Ευρώπης και τη μιλάει σωστά. Η συμπεριφορά, οι σκέψεις, η δράση. Και επέμενα μονότονα για τον κ. Παπαδήμο.
Οι άλλες προτάσεις που είχαν ακουστεί πιστεύω ότι εάν είχαν γίνει αποδεκτές, θα μας είχαν πολλαπλασιάσει σήμερα τα προβλήματα. Έχουμε έναν Πρωθυπουργό που αντιλαμβάνεται τη γλώσσα της αγοράς. Που διαθέτει το απαραίτητο κύρος. Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι όπως έγινε η σύνθεση της Κυβερνήσεως βοηθιέται τόσο, όσο για να μπορέσει να εξασφαλίσει το καλύτερο “αγώγι”.
Πρέπει λοιπόν πάση θυσία να στηρίξουμε αυτό το σχήμα. Εάν δεν στηρίξουμε αυτό το σχήμα και γίνουν οι εκλογές το Φεβρουάριο, ή το Μάρτιο, είναι πολύ πιθανόν να υπάρξει μία Κυβέρνηση της πολυκατοικίας και να είναι μέσα δύο ή τρεις. Και μετά πώς θα προχωρήσει αυτό, όταν θα προστεθεί και το ΠΑΣΟΚ στο παλιό του μονοπάτι με την Αριστερά;
Ποιος είναι σήμερα ο εχθρός της ανάπτυξης; Μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι το ΠΑΜΕ; Δεν είναι η ΠΝΟ; Είναι δυνατόν με τις περισσότερες ακτές από όλες τις χώρες της Ευρώπης, να μην έχουμε υπερωκεάνια και να χρειάζεται να έρθει αυτή η Κυβέρνηση και με παρότρυνση βεβαίως του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, να γίνεται η άρση του καμποτάζ;
Έχετε συνειδητοποιήσει ότι έχουμε κυρίες και κύριοι τις περισσότερες ακτές; Σημειώστε το λίγο στο μυαλό σας. Έχουμε τις περισσότερες ακτές. Η ακτογραμμή της Ελλάδος είναι μεγαλύτερη από ότι είναι όλη η ακτογραμμή της Ευρώπης. Ξεκινώντας η Ευρώπη από την Ιταλία και πηγαίνοντας επάνω μέχρι τη Βόρεια Θάλασσα, η ακτογραμμή είναι μικρότερη, από ότι είναι η Ελλάδα με τα 1500 νησιά.
Κι εμείς, λοιπόν, επιμέναμε να μην επιτρέπουμε στα υπερωκεάνια να έρθουν. Γιατί; Γιατί δεν ήθελε το ΠΑΜΕ ή δεν ήθελε η ΠΝΟ. Αυτά λοιπόν πρέπει να τα νικήσουμε. Αλλά για να τα νικήσουμε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αναμετρηθούμε. Και πρέπει να αναμετρηθούμε.
Θα κλείσω για να μην κατηγορηθώ για “βενιζελισμό”. Η Ελλάδα έχει ένα πρόβλημα. Αν και κερδίσαμε και νικήσαμε μετά τον πόλεμο, τον μεγάλο με τις δυνάμεις του άξονα, τον άλλο πόλεμο τον εσωτερικό, δυστυχώς η Ελλάδα κομουνιστικοποιήθηκε. Ψευδαίσθηση ενός δήθεν καπιταλισμού είχαμε.
Η “κομμουνιστικοποίηση” της Ελλάδος είναι το πρόβλημα. Έχουμε μία εξουσία, αυτή η οποία βγαίνει από τις κάλπες, αλλά έχουμε μια πραγματική εξουσία, τον συνδικαλισμό. Αποφάσισε η Πολιτεία για το χαράτσι. Εγώ διαφωνώ με κάποια πράγματα. Θα μπορούσαν να έχουν γίνει εντελώς διαφορετικά, ή τουλάχιστον να υπάρχει ένας περιορισμός ότι “βάζω αυτό πάνω από τόσα τετραγωνικά”.
Αλλά Νόμος του κράτους, καλός, κακός, είναι νόμος του Κράτους. Νόμος του Κράτους είχε πει και ο Σωκράτης. Δεν μπορεί λοιπόν η “κομμουνιστικοποιημένη” νοοτροπία του κ. Φωτόπουλου να απαγορεύει την εφαρμογή του νόμου. Δεν μπορεί να απαγορεύει το ΠΑΜΕ να έρχονται τα καράβια και να μη βγαίνουν στην ξηρά να δώσουν και να δροσίσουν λίγο με το συνάλλαγμα τα καταστήματα.
Εάν λοιπόν δεν “αποκομμουνιστικοποιήσουμε” την Πολιτεία, μην περιμένετε λύση στο πρόβλημα. Κι εμείς ξέρουμε το τι κακό γίνεται στην Ελλάδα. Πρέπει λοιπόν τα τρία κόμματα, που εύχομαι να λειτουργήσει το σύστημα για να καταλάβει ότι πρέπει να γίνουν πέντε, να απομονώσουμε τον “κακοήθη όγκο” της οικονομίας.
Και επαναλαμβάνω άλλη μία φορά. Επειδή έχουν έρθει οι υψηλοί προσκεκλημένοι σας. Φοβούμαι πάρα πολύ ότι ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλονται κάποια πράγματα, ωθούν τη χώρα στην αριστερά. Τα αποτελέσματα, και θα τα δείξω μεθαύριο στην επίσκεψη της Τρόικα στο γραφείο μου γιατί το είχα πει πριν ενάμιση μήνα, κινδυνεύουν από την αριστερά.
Διπλασίασαν μέσα σε ένα χρόνο τα ποσοστά. Συμποσούμενο το ποσοστό της αριστεράς σήμερα είναι 37%. Εάν βρεθεί ο τρόπος, που δεν πιστεύω να βρεθεί, θα είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές και θα πάρουν το πριμ των 50 Βουλευτών. Και θα πρέπει όλοι εσείς να έχετε απέναντί σας αυτούς τους ανθρώπους για συνεννόηση. Τους ανθρώπους που θέλουν να επιστρέψουμε στη δραχμή και να βγούμε από την Ευρώπη.
Άρα λοιπόν ο πρώτος κίνδυνος είναι, να μην ωθήσουμε την κοινωνία στην αριστερά. Μην παίξουμε το παιχνίδι το οποίο επιθυμούν κάποιοι να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ, γιατί σήμερα, όπως το πράγμα φαίνεται, ωθούμεθα από τους φίλους και εταίρους για έξοδο από το ευρώ και ταυτοχρόνως κάποιοι άλλοι μας τραβάνε να βγούμε έξω από το ευρώ.
Κλείνω με ένα παράδειγμα. Με το παράδειγμα των ταξιτζήδων. Υπήρξε η ρύθμιση Ρέππα. Ήταν μια ρύθμιση που ικανοποιούσε και τους ταξιτζήδες και την Τρόικα. Άλλαξε η κυβέρνηση, ο Υπουργός δηλαδή. Και έρχεται ο Υπουργός και φτιάχνει ένα νομοθέτημα, το δίνει στην Τρόικα, λέει έτσι πρέπει να γίνει. Το υιοθετεί η Τρόικα, η οποία μέχρι πριν είχε υιοθετήσει τις αποφάσεις του Ρέππα.
Αλλάξε η κυβέρνηση, αλλάζει ο Πρωθυπουργός, έρχεται το νέο σχήμα, μελετάει τα πράγματα και λέει να πάμε κοντά στη σκέψη που είχε εγκρίνει η Τρόικα του κ. Ρέππα. Λέει η Τρόικα: υπάρχει η πρόταση Ραγκούση, θα μείνουμε εκεί.
Εάν λοιπόν υπάρχει αυτή η ακαμψία η οποία θα δημιουργήσει ένα στρατό ανθρώπων που θα μιλάνε και θα σαμποτάρουν το έργο αυτής της κυβέρνησης, αλλά και των διαθέσεων και των σκέψεων της Τρόικα, πολύ φοβούμαι ότι θα δημιουργήσουμε μια αρνητική δυναμική εις βάρος της χώρας.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσει το παράδειγμα. Θα υπερασπιστούμε τη θέση της Ελλάδος. Θα υπερασπιστούμε τις αρχές της Ελλάδος. Έχουμε ακούσει και έχουμε συνυπογράψει ορισμένα πράγματα με την Τρόικα, αλλά και εκείνοι βεβαίως πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι αντισυμβαλλόμενοι. Και πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί σε αυτά τα οποία έχουν συμφωνηθεί. Σας ευχαριστώ πολύ.
http://melostisneos.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου