Η αντιμετώπιση της πραγματικότητας είναι αναπόφευκτη

γράφει ο Π.Λιβανίδης,

συντάκτης της ΆλφαΈΝΑ

«Η αλήθεια είναι πικρή και η αντιμετώπιση της πραγματικότητας αναπόφευκτη» λέει πολύ σοφά ο λαός μας. Μόνο και τα δυο λαϊκά αποφθέγματα, το παλαιοκομματικό κατεστημένο της χώρας μας τα αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιμάνι.

Και όταν έρθει η στιγμή που η αλήθεια για την πραγματικότητα έρθει στο φως και είναι μια αλήθεια που δεν τους συμφέρει, τότε αρχίζουν την παραπληροφόρηση και την λασπολογία, γιατί μόνο έτσι έχουν ελπίδα να αποφύγουν τις συνέπειες από τα λάθη που διαπράτουν εις βάρος του λαού και του ελληνικού έθνους διαχρονικά.

Και δυστυχώς τα λάθη αυτά είναι μεγάλα, πάρα πολλά και συντελούνταν συστηματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα η πατρίδα μας η Ελλάδα, να φτάσει στα όρια της χρεωκοπίας και να αγωνιζόμαστε σήμερα με νύχια και με δόντια την τελευταία στιγμή για να μην πέσουμε στον γκρεμό.

.

Δεν ψάχνεις για καρέκλες.

Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές δεν ψάχνεις για ευθύνες, δεν ψάχνεις για καρέκλες εξουσίας αλλά βάζεις τον εγωισμό σου στο περιθώριο, σηκώνεις τα μανίκια και δίνεις χείρα βοηθείας στην κοινή και έσχατη προσπάθεια σωτηρίας, ώστε να σωθεί η Ελλάδα. Βοηθάς να πραγματοποιηθεί η κοινή προσπάθεια που είναι περισσότερω εφικτή σύμφωνα με τις υπάρχουσες συνθήκες, ακόμα και εάν εσύ έχεις κάποια καλύτερη αλλά η πλειοψηφία δεν συμφωνεί μαζί σου και δεν την εγκρίνει. Το θέμα που επείγει είναι να μη πέσεις στον γκρεμό και σκοτωθείς. Πρωτεύει η διάσωση και μετά κοιτάζεις για τη βελτίωση των συνθηκών, την απόδωση των ευθυνών και για την τιμωρία των όποιων υπευθύνων.

Αυτό ακριβώς έκανε και κάνει ο ΛΑ.Ο.Σ αψηφώντας το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, προκειμένου να πράξει το σωστό και το πλέον ενδεδειγμένο κάθε στιγμή για το έθνος. Ο ΛΑ.Ο.Σ και ο πρόεδρος του Γ.Καρατζαφέρης αυτό έπραξαν και πράτουν επανειλημμένα από την πρώτη στιγμή  που εισήλθαν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

.

Για να ωφεληθεί η Ελλάδα

Δεν δίστασαν ούτε στιγμή να πουν τα πράγματα με το όνομα τους σε όλα τα θέματα, ακόμα και όταν από εθνική ανάγκη αναγκάζονται να συνεργασθούν με αυτούς που έκαναν μεγάλα και τραγικά λάθη και να επωμισθούν ευθύνες που δεν τους ανήκουν, προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα.

Αυτό έκανε ο ΛΑ.Ο.Σ όταν πριν από ενάμιση χρόνο ψήφισε για τον πρώτο μεγάλο ειδικό δανεισμό της χώρας χωρίς να εγκρίνει και να συμφωνήσει με τους όρους του δανείου, αφού όπως προβλέπεται κανονικά η κυβέρνηση θα έπρεπε να φέρει τη Δανειακή Σύμβαση – (Μνημόνιο) στην Ελληνική Βουλή για έγκριση. Είναι κάτι που η κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου με τεχνάσματα απέφυγε να κάνει μέχρι σήμερα.

.

Το πρώτο Μνημόνιο

Τότε ο ΛΑ.Ο.Σ δεν δίστασε να πάρει στα χέρια του την καυτή πατάτα της απόφασης για τον δανεισμό με το πρώτο Μνημόνιο τον Μάϊο του 2010, προκειμένου να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις και η χώρα μας να μην κηρύξει πτώχευση. Μοιράσθηκαν ευθύνες για πράξεις άλλων (κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ.), τη στιγμή μάλιστα που μέσα από το βήμα της Βουλής από τις 20 Φεβρουαρίου 2009 ο Γ.Καρατζαφέρης είχε προειδοποιήσει για την επερχόμενη οικονομική καταστροφή επί κυβερνήσεως ακόμη ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή. Από τότε μέσα από τη Βουλή ο Γ.Καρατζαφέρης πρότεινε κυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης με πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, προκειμένου να αντιμετπωπισθεί σωστά η οικονομική κρίση. Μια λύση που αναγκάσθηκε εκ των καταστάσεων να δεχτεί ο «Δικομματισμός ΑΕ» με μια ολέθρια καθυστέρηση 33 μηνών. Δηλαδή έπρεπε να περάσουν 33 μήνες, να φτάσουμε στα όρια της πτώχευσης για να εφαρμοστεί η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ.

Πόσο κερδισμένοι θα ήμασταν όλοι οι Έλληνες εάν είχε εισακουσθεί νωρίτερα η πρόταση του Γ.Καρατζαφέρη;

.

Η εθνική μας κυριαρχία

Αυτή όμως την υπεύθυνη στάση αδυνατούν να κρατήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974 και μετά. Μία δικομματική διακυβέρνηση που χρεωκόπησε τη χώρα και την έφερε σε απόλυτα δυσμενή εθνική θέση διεθνώς. Από απόψεως κύρους, αξιοπιστίας αλλά και από διπλωματικής πλευράς απέναντι στις παράλογες διεκδικήσεις των γειτονικών χωρών εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας.

Ακόμα και την τελευταία στιγμή που είχε γίνει κατανοητό από όλους τους Έλληνες ότι η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας (Εθνική Ελλάδος πολιτικών και τεχνοκρατών), προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα ξένα συμφέροντα που αφού αντελήφθησαν την αδυναμία της Ελλάδος, προσπαθούν να αρπάξουν ό,τι μπορούν. Και τότε ακόμη τα δύο μεγάλα κόμματα συνέχιζαν να παίζουν  κομματικά παιχνίδια και προσπαθούσαν να αποφύγουν τη δημιουργία κυβέρνησης Εθνικής Ενότητος. Έπρπεπε να υπάρξει η οργισμένη αντίδραση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ Γ.Καρατζαφέρη για να επιτύχουμε προς όφελος της πατρίδος το ζητούμενο αποτέλεσμα.

Βέβαια αρκετοί, επειδή μια τέτοια λύση τους χαλάει τους σχεδιασμούς που έχουν κάνει, αρχίζουν την υπονόμευση, διασπείρουν φήμες και φθάνουν μέχρι και σε σημείο λασπολογίας.

.

Γνωρίζει την Ευρώπη άριστα

Γιατί ποιος είναι ο καλύτερος να αντιμετωπίσει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα από έναν άνθρωπο που το γνωρίζει πολύ καλά, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει και όλους τους αρμοδίους προσωπικά και έχει συνεργασθεί μαζί τους;

Αυτό δεν έκαναν παλιά και οι πρόγονοι μας με τους κλέφτες και τους αρματολούς; Μέσα από αυτή τη λογική τακτικής δεν απελευθερώθηκε η Ελλάδα το 1821; Γιατί τώρα να μη βασιστούμε στην ίδια λογική και να διαπραγματευτούμε με καλύτερους όρους για τον δανεισμό που μας επιβάλλει η λάθος οικονομική πολιτική που ακολούθησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;

Ξαφνικά τώρα που χάλασε ο σχεδιασμός ορισμένων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης εξ αιτίας της σθεναρής θέσης  του ΛΑ.Ο.Σ, θυμήθηκαν να κατηγορούν τον ΛΑ.Ο.Σ ως ακραίο τάχα κόμμα;

Ο ΛΑ.Ο.Σ από την ίδρυση του ενόχλησε το πολιτικό κατεστημένο γιατί αποκάλυπτε τους παρασκηνιακούς σχεδιασμούς του και προασπιζόταν τα λαϊκά συμφέροντα. Τώρα που από φωνή διαμαρτυρίας μετά από πολύ σκληρούς και επίπονους αγώνες έγινε δύναμη παρέμβασης, είναι πολύ φυσικό να τους ενοχλεί  ακόμη περισσότερο. Δεν πειράζει.

Ο ΛΑ.Ο.Σ θα συνεχίσει με μεγαλύτερο πάθος και ισχύ να υπερασπίζεται την πατρίδα και τα λαϊκά συμφέροντα, αφού ενδυναμωμένος από τη μεγάλη συμπαράσταση του κόσμου έχει την εντολή να φανεί αντάξιος των προσδοκιών του απλού Έλληνα, που καθημερινά όλο και περισσότερο εναποθέτει επάνω του τις ελπίδες του για ένα καλύτερο αύριο.

ΆλφαΈΝΑ, τεύχος 602, σελ.3.

http://melostisneos.wordpress.com