της Τσιλιμίγκρα Μελίνας
Εκπροσώπου Τύπου της Φοιτητικής Οργάνωσης Συναγερμού
Είχα ονειρευθεί μια ημέρα πιο δίκαιη για τους πατριώτες ακόμη και για τους ανένταχτους σε κάποια φοιτητική παράταξη φοιτητές..Είχα οραματισθεί μια ημέρα όπου τα παιδιά της Φ.Ο.Σ θα μπορούν όπως όλοι οι άλλοι φοιτητές να συνέρχονται με τους υπολοίπους και να μην καταλήγουν στα νοσοκομεία ή με σκισμένα γραπτά στα χέρια και σωρεία απειλών κάθε φορά που τολμούσαν να μιλήσουν για πατρίδα σωστή εκπαίδευση, σημαία, αξιοκρατία, δικαιοσύνη..
Ομολογώ πως στην αρχή δεν κατάλαβα γιατί πολλά νέα παιδιά υπερασπίζονταν το άσυλο..Αργότερα συνειδητοποίησα πως τω όντι ήταν ο μοναδικός θυρεός που τους προστάτευε από τα όποια διάφορα έκνομα παραληρήματα αφορμουνταν εκ της βανδαλώδους ιδεολογίας τους! Κάτι τέτοιο σαφέστατα με πικραινε πολύ καθώς τα παιδιά αυτά δυνητικά είναι το μέλλον της χώρας μας…Οι επόμενοι Εφιάλτες..
Αυτό το νομοθέτημα- μόρφωμα κατά την άποψη μου – πήρε πνοή και ορθοπάτησε σε εποχές αυταρχισμού όπου τότε στην κοινωνία υπήρχε έντονα η ποινικοποίηση των απόψεων, και λογικά θα έπρεπε κάπου σε ένα ιερό “άσυλο” να εκφράζονται οι πανεπιστημιακές και κοινωνικές απόψεις ελεύθερα…Όλα αυτά βέβαια λογικά για τότε , άκρως παράλογα τώρα!
Στο Σύνταγμα όπως όλοι γνωρίζουμε , ο νομοθέτης έχει προνοήσει πως κάποιες διατάξεις δε μπορούν ποτέ να αλλάξουν ( μη αναθεωρητέες διατάξεις) διότι είναι αυτές που προστατεύουν το πολίτευμα και κάποια ηθικά και κοινωνικά κεκτημένα και αυτές είναι συγκεκριμένες..Οι υπόλοιπες όμως μπορούν να αλλάξουν και αυτό διότι η κοινωνία εξελίσσεται ή και παρακμάζει..Οι ΠΟΛΙΤΕΣ της συνεχίζουν κατα τους προγόνους μας να είναι και ΟΠΛΙΤΕΣ ή απλά γίνονται λιποτάκτες και αχρείοι οπότε και πάλι πρέπει να αλλάξουν για να προσαρμοστούν στις νεότερες εξελιξεις και δεδομένα , όποια και αν είναι αυτά…
Και φθάνω στο εξής,πως δεν υπήρχε άλλο χρονικό περιθώριο για την κατάργηση του άσυλου…Και αυτό βέβαια το συνειδητοποίησε εφαρμόζοντας το επιτέλους και το κόμμα του πολυτεχνείου , κατ΄άλλους ΠΑΣΟΚ μα και το κομμα της ωραιας αντιπολιτευομενης κοιμωμενης, κατ¨¨άλλους ΝΔ που τοσα χρονια ως υποτιθέμενη δεξιά κυβέρνηση δεν άγγιξε ποτέ το ζήτημα της κατάργησης του άχρηστου νομοθετήματος..
Το μοναδικό κόμμα το οποίο πάλευε από την πρώτη στιγμη της ίδρυσης του έχοντας το στις βασικές θέσεις της Φ.Ο.Σ όπως και στο δικό του καταστατικό είναι ο ΛΑ.Ο.Σ όπου κατάφερε με την αξία του και την αλήθεια του να ξυπνήσει τα κοιμισμένα και παρωχημενα μυαλά, να είναι σκηνοθέτης που δίνει θεατρικές οδηγίες και τα δυο μεγάλα κόμματα ως καλοί ηθοποιοί να ρίχνονται σε μια μάχη στήθος με στήθος για το ποιος θα παρει το οσκαρ πρωτης προβολής….
Έχω μιλήσει με αρκετά παιδιά που υπέστησαν τα δωράκια – έκπληξη του Ασύλου των βανδάλων και των αναρχοσυριζαίων..παιδιά που τα έκλεισαν σε δωμάτια γιάφκες των πανεπιστημίων τα έγδυσαν , τα ξεφτίλισαν. τα βιντεοσκοπούσαν γυμνά, κάποια άλλα τους έσπασαν το χέρι βάζοντας το σε ντουλάπι και ανοιγοκλείνοτας το ξανά και ξανά..είδα συμφοιτητές μου να παρατούν τις σπουδές ΓΙΑΤΙ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ…γιατί προτιμούν τη ζωή τους…Και όλως τυχαίως όλα αυτά τα θαραλλέα νιάτα είναι παιδιά που η ψυχη τους διψά για Ελλάδα, σημαία, αξιοκρατία στην παιδεία, δικαιοσύνη…γι’αυτό και το πλήρωσαν…αυτή είναι η δημοκρατία τους..
Όλοι αυτοί οι αφανείς ήρωες φοβήθηκαν για τη ζωή τους γι’αυτο και δεν γνωστοποίησαν το ζήτημα..Προσωπικά παρ΄’οτι αντιμετωπίζω ακόμη απειλές για τη ζωή μου διακινδύνευσα για να δικαιωθούν μαζί με εμένα και όλοι οι άλλοι που δε βρήκαν το ποσοστιαίο θάρρος την κατάλληλη στιγμή…Και όλοι μαζί τα καταφέραμε…Ο ελληνισμός γιορτάζει το τανκς της νομιμότητας που γκρέμισε τα σάπια τείχη της αναρχίας και της απανθρωπιάς…
Το “άταφο πτώμα της μεταπολιτεύσεως” λοιπόν που γυρνούσε σα βρικόλακας και στοιχειωνε την ελευθερη γνωμη και λειτουργώντας ως καλασνικωφ για τους αλιτήριους και αγυρτες της αριστεράς, των αναρχικών και των τραμπούκων στην κάθε σχολή με την σιωπηρή συνενοχή και επικρότηση των δύο μεγάλων κομμάτων ,μπορεί τώρα μια και καλή να αναπαυθεί εν ειρήνη ..
Κλείνοντας θα σχολιάσω πως με άκρα απογοήτευση βλέπω νέα παιδιά να γράφουν στο facebook τους και σε άλλα δίκτυα κοινωνικής επικοινωνιας ‘ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΔΑΠΙΤΗΣ” ,” ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΣΠ.ΑΡΑ ΜΟΥ”, ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, όπως και να βλέπω πως το σπίτι του κ. Πελεγρίνη είναι μόνιμος στόχος αναρχικών και αριστερών (βλ φωτό)..
Αυτοί είναι οι ξέπνοοι σπασμοί της διάλυσης των σωμάτων κομματικών στρατών μέσα στα πανεπιστημια..Οι φυγόστρατοι και αστράτευτοι φοιτητοπατέρες έβρισκαν τις δόσεις ανδρισμού και επιβολής τους λαξεύοντας κομματικούς στρατους σοβιετ και μετατρέποντας σε γκουλάγκ τα δικά μας πανεπιστήμια για τους ανθρωπους της ελεύθερης δημοκρατικής ισορροπημενης ευγενικής και ελληνικής σκέψης…
Τα ποσοστά ανεργίας και σήμερα λοιπόν ανεβαίνουν και πρακτικά και δυνητικά μελλοντικά καθώς οι συνδικαλιστές των πανεπιστημίων και της βλέννης του πανεπιστημίου μένουν άνεργοι, και καθώς πλέον οι πρυτάνεις αξιοκρατικά θα λαμβάνουν τη θέση αν τους αξίζει, και όχι επειδή κολακεύουν τις εκάστοτε παρατάξεις έχοντας μαζί τους αισχρές πελατειακές σχέσεις χειρίστου είδους (‘ θα με βγάλεις πρύτανη θα συνεννοηθώ να περνάτε μαθήματα’ – όπως και γινόταν ). Βεβαίως στην παρούσα περιπτωση αυτό με γεμίζει χαρά καθως εφεξης το πανεπιστημιο θα ειναι απαλλαγμένο απο κομματικές διαβουλεύσεις και συντεχνίες..Ας αφήσουμε το ελεύθερο , εξαγνισμένο πνεύμα να λάμψει και να αναστηθεί μέσα από τη σήψη και δυσωδία της μυρωδιάς του ασύλου που ακόμη μυρίζει..ακόμη κοστίζει..ακόμη ταλαιπωρεί τους φοιτητές μας αναβάλλοντας μαθήματα , κρατώντας τις σχολές κλειστές και με κίνδυνο να χαθεί εξάμηνο προς χάριν κάποιων απεγνωσμένων κακομαθημένων ακούρδιστων ρομπότ..
Κλείνοντας, θα ήθελα να συλλογιστούμε όλοι τα λόγια ενός γερμανού φιλοσόφου και να τα παραλληρήσουμε με το άσυλο και κάθε σκοτεινό , απύθμενο και επικίνδυνο για την κοινωνία τσουνάμι ..
“Αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα.”..
Κοιτάζαμε πολλά χρόνια το άσυλο και ας βλέπαμε πως δεν οφελεί το σωστό..μακάρι αυτό να μην κοιτάξει και εσάς που τόσα χρόνια συντηρούσατε την ανωμαλία εν εκκολάψει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου