ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ-ΛΑ.Ο.Σ
ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Η δεύτερη Κυριακή του Μάη είναι αφιερωμένη στο πιο αγαπημένο πρόσωπο, την μορφή της Μητέρας. Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.
Γιορτάζει ένα πρόσωπο ιερό, ένα πρόσωπο σπουδαίο που δεν είναι άλλο από τον άνθρωπο που έδωσε ζωή σε όλους μας..
Τη Μητέρα η οποία γεννά την ζωή και την οδηγεί στην τελειότητα με αγάπη, στοργή, αυτοθυσία, αυταπάρνηση και αφοσίωση. Τη Μάνα που γίνεται ασπίδα για να αντιμετωπίσει κάθε κίνδυνο και να γίνει θυσία για την ευτυχία των παιδιών της.
Τη Μαμά που πάντα χαρίζει γαλήνη, στήριγμα και ελπίδα. Τη Μάνα δεν γνωρίζει σύνορα, χρώμα, φυλή, αλλά δημιουργεί τη ζωή, τη διακινεί και τη διαιωνίζει.
Εξάλλου είναι μία λέξη που όπως και αν την προφέρει κάποιος σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν βρεθεί, αμέσως θα γίνει αντιληπτός για το ποιο πρόσωπο αναφέρεται.
Η αγκαλιά της μητέρας αποτελεί το αιώνιο σύμβολο αγάπης, φροντίδας, ελπίδας, καταφυγής του κάθε πονεμένου και σύμβολο θυσίας από καταβολής κόσμου. Η μητέρα αποτελεί το στήριγμα κάθε οικογένειας καταβάλλοντας καθημερινά υπεράνθρωπες προσπάθειες αφού είναι υποχρεωμένη να μοιράζεται ανάμεσα στην οικογένεια, την καριέρα, το σπίτι και να είναι πανταχού παρούσα όποτε της ζητηθεί. Η μάνα φέρνει στον κόσμο τα παιδιά, τα θρέφει με το γάλα της και τους μεταδίδει τις ηθικές αρχές και τους κανόνες της κοινωνίας που ανήκει.
Ύμνοι έχουν γραφεί για την λατρεία που τρέφει στα παιδιά της. Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις, παραμύθια, τραγούδια, ρητά και σοφά λόγια αναφέρονται στο όνομά της και τις θυσίες της. Η προσφορά της στην οικογένειά της και κυρίως στα παιδιά της είναι συνεχής και αδιάλειπτη.
Είναι μία γιορτή με συμβολικό χαρακτήρα. Και μόνο έτσι θα έπρεπε να είναι γιατί όπως έλεγε και κάποιος σπουδαίος, ό,τι γιορτάζεται μια φορά το χρόνο ξεχνιέται τις υπόλοιπες 364 μέρες. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να γιορτάζουμε και να τιμούμε τον άνθρωπο που μας έδωσε πνοή, που μας έδωσε ζωή κάθε μέρα όλο το χρόνο. Είναι απλά η μικρότερη ευκαιρία να εκφράσουμε στη γυναίκα, που μας έδωσε τη ζωή, την αγάπη, το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου