Αθήνα, 18 Μαΐου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑ.Ο.Σ κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟΥ REAL FM
«Μονότονα και κουραστικά εδώ και 15 μήνες, μιλάω ότι πρέπει να βρεθεί μια εθνική συνεννόηση, και περαιτέρω επεξεργασία αυτής της συνεννόησης από το "εσωτερικό". Γιατί έπρεπε να φτάσουμε στο επίπεδο να επιβληθεί "εκ των έξω";».
Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ κ. Γ. Καρατζαφέρης, στο ραδιόφωνο του REAL FM στον δημοσιογράφο κ. Ν. Χατζηνικολάου.
«Αυτό που συνέβη είναι προσβλητικό και μειωτικό για μας. Φτάσαμε στο σημείο να μας λένε οι ξένοι: "κοιτάξτε, πρέπει να συνεννοηθείτε". Και εμείς καυγαδίζουμε πάνω στο "πτώμα". Αυτή είναι η όλη διαδικασία. Τώρα, όπως έχουν έρθει τα πράγματα και με τις διαπιστώσεις οι οποίες έγιναν από τον έναν χρόνο εφαρμογής του Μνημονίου, είναι ότι εμείς συζητάμε κάποιες "πτυχές". Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε. Αλλά, αναρωτιέμαι με ποιους; Να συζητήσουμε με εκείνους οι οποίοι απέτυχαν σε ό,τι τους ανατέθηκε και δεν μπόρεσαν να διεκπεραιώσουν το όποιο πρόγραμμα;
Ξεκάθαρα. Εμείς αυτήν την σύνθεση-όπως λέω εδώ και πολύ καιρό-, δεν την εμπιστευόμαστε. Επομένως λοιπόν, δεν είναι θέμα αν συναινούμε σε κάποιες πολιτικές. Είναι θέμα ότι δεν συναινούμε στο να παραμείνουν στα πράγματα αυτά τα πρόσωπα».
Για μια εθνική συνεννόηση
Γιατί η λύση να είναι οι εκλογές, και να μην είναι η αλλαγή μιας κυβέρνησης που θα συμπεριλαμβάνει κάποιους άλλους; Η αλλαγή αυτή μπορεί να γίνει με εθνική συνεννόηση. Να καθίσουμε κάτω και να δούμε, αυτή την στιγμή που η πατρίδα μας έχει ανάγκη, ποιοι είναι οι καλύτεροι. Δεν μπορούμε να βάλουμε ανθρώπους σε αυτή την κυβέρνηση οι οποίοι έχουν την "στάμπα" της αποτυχίας. Μιλάω για μια κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής. Δεν μπαίνω στη λογική για το ποιοι θα είναι οι περιορισμοί αυτής της κυβέρνησης. Το θέμα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι δεν μπόρεσαν να διεκπεραιώσουν την πρώτη χρονιά του Μνημονίου, τίποτα από όλα αυτά που ζητά το Μνημόνιο δεν το υλοποίησαν, και ό,τι υλοποίησαν, το υλοποίησαν "άτσαλα" δεν κάνουν. Τώρα είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν το "κρυολόγημα". Θα αντιμετωπίσουν την "πνευμονία"; Είναι αδύνατον!
Κάποιοι επέτρεψαν στον κ. Γιούνκερ, στο κ. Όλι Ρεν και σε όλους αυτούς τους ξένους, να είναι οι "διαιτητές". Οι "τροχονόμοι" της ζωής μας. Αυτοί που τους το επέτρεψαν, έχουν και την ευθύνη. Είναι αυτοί οι οποίοι διέλυσαν το κράτος, αυτοί που το χρέωσαν, αυτοί που κατέστησαν αναγκαστική την παρουσία "τρίτων" στα εσωτερικά μας. Αυτοί είναι και οι υπεύθυνοι.
Προέχει η σωτηρία της Ελλάδας
Ο κ. Παπανδρέου έδειχνε από την αρχή ότι το "φοβάται το πράγμα". Φοβάται δηλαδή, να το προχωρήσει μόνος του. Αλλά, ταυτοχρόνως, φοβάται να κάνει άνοιγμα, γιατί είχε κάποιες κόντρες με την κοινοβουλευτική του ομάδα. Ο κ. Σαμαράς από την αρχή, φοβόταν σαν τον "διάολο το λιβάνι" να προχωρήσει σε μια κατάσταση εθνικής συνεννόησης. Δικοί του οι λόγοι. Δεν τους αντιλαμβάνομαι βέβαια, αλλά κατανοώ την αγωνία του. Όταν αυτό το θέμα που γίνεται τώρα με τον κ. Γιούνκερ και τον κ. Όλι Ρεν, -το έθεσα στη Σύνοδο των πολιτικών αρχηγών παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας- και είπα: "Το πράγμα δεν τραβάει. Δεν μπορεί μόνος του ο κ. Παπανδρέου. Να πάμε όλοι μαζί, να βρούμε μια λύση". Η απάντηση δεν ήρθε από τον κ. Παπανδρέου. Ήρθε από τον κ. Σαμαρά, ο οποίος μου είπε:” τι λες Γιώργο; Ο Παπανδρέου έχει νωπή εντολή. Γιατί να το κάνει αυτό”; Και απάντησε ο κ. Παπανδρέου "να πάμε σε μια εθνική συνεννόηση, και αν προκύψει, τότε προχωράμε και σε κυβέρνηση". Πρέπει αυτό να είναι και στα πρακτικά. Από τότε, κατάλαβα ότι ο κ. Σαμαράς βλέπει τα πράγματα από ένα δικό του "οπτικό" πεδίο. Δηλαδή, το πώς θα γίνει πρωθυπουργός αντί οποιαδήποτε τιμήματος. Έστω, και να έχει διαλυθεί η Ελλάδα. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι να σώσουμε πρώτα την Ελλάδα, και μετά βλέπουμε ποιος θα διεκδικήσει την "καρέκλα". Αυτή είναι η διαφορετική προσέγγιση.
Έκκληση για εθνική συνεννόηση
Η συναίνεση οικοδομείται, δεν διατάσσεται. Δεν ξέρω πόσους χειρισμούς μπορούμε να κάνουμε, εκεί που έφεραν τα πράγματα τα δύο μεγάλα κόμματα. Με ποιο τρόπο αντιμετωπίζω και βλέπω το θέμα εγώ. Ρωτάω: "ποιος έρχεται σε μια συνεννόηση και σε μια συνευθύνη"; Προχωράμε λοιπόν όλοι αυτοί οι οποίοι επιθυμούμε, και συζητάμε, και εξετάζουμε ποιοι θα αναλάβουν τα διάφορα θέματα. Αποφασίζουμε π.χ για αξιοποίηση της περιουσίας; Αποφασίζουμε για ξεπούλημα; Για διάφορα πράγματα. Μέχρι ποιο σημείο, ποια είναι η κόκκινη γραμμή; Δεχόμαστε επιρροή από την Ευρώπη; Αλλά, χρειάζεται να είναι όλοι μαζί εκεί στις αποφάσεις σαν μια "γροθιά", να είμαστε "μασίφ". Τι δεχόμαστε; Δεχόμαστε Επιτρόπους στα υπουργεία; Δεχόμαστε αυτό και εκείνο το θέμα ή δεν το δεχόμαστε;
Ελάτε να κάνουμε μια συνάντηση για να σκεφτούμε, να δημιουργήσουμε, να καταγράψουμε και να αξιολογήσουμε προτάσεις. Ένα "brainstorming".
Διαλέγουμε, συζητάμε, μελετάμε, αξιολογούμε και αποφασίζουμε να υιοθετήσουμε και να υλοποιήσουμε τις προτάσεις που θα καταλήξουμε.
Τώρα λοιπόν είμαστε, στο "δεν ξέρω", "τραβάτε με και ας κλαίω", και μια "κουβέντα λέω σήμερα", και "κάποιο βήμα παραπάνω κάνω" κ.λπ.
Αυτά είναι ασόβαρα πράγματα. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια του χρόνου, για να περιμένουμε την συνεννόηση μετά την "κηδεία". Ο σκοπός είναι αν μπορούμε να "σηκώσουμε" και να "βγάλουμε" τον ασθενή -την Ελλάδα μας- από το "κώμα".
Αν μπορούμε, να το προσπαθήσουμε. Όλα αυτά είναι "παιχνίδια φτηνά". Τα κάναμε αυτά, όταν είμαστε μικρά παιδιά. Τώρα είμαστε "μεγάλα παιδιά". Έχουμε μεγάλη ευθύνη.
Να καλέσει ο Πρωθυπουργός σε ένα Δημόσιο Προσκλητήριο
Πρέπει ο Πρωθυπουργός να καλέσει σε ένα δημόσιο προσκλητήριο όλους αυτούς που θέλουν να αναλάβουν συνευθύνη. Αλλά, όχι συν-ευθύνη σε ό, τι αυτός έχει αποφασίσει! Συνευθύνη που θα αποφασιστεί από κοινού, από αυτούς που θα συμμετέχουν στην "ομάδα εργασίας" που θα συσταθεί. Θα μπορούν να συμμετέχουν σε αυτή, άτομα τα οποία δεν είναι και αναγκαστικό να είναι κομματικά στελέχη. Θα μπορούσε να συμμετέχει για παράδειγμα ο κ. Γεννηματάς. Δεν μπορούμε να καταλήξουμε ποιοι είναι οι καλύτεροι και εμπειρότεροι; Αν δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε κάτι τέτοιο για το καλό της χώρας μας, "ουαί" και αλίμονο! Τότε να πάμε στα σπίτια μας.
Απάντηση στον κ. Σαμαρά
Άκουσα σήμερα τον κ. Σαμαρά να δηλώνει ότι υπάρχει δημοκρατία, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κοινοβουλευτισμός. «Σωστά» του απαντώ. Υπάρχουν. Ας δει όμως, ο κόσμος πως κρίνει το έργο της κυβέρνησης, και πως κρίνει το έργο της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απορρίπτουν οι πολίτες- σε ποσοστό πάνω από 80%- και το έργο της κυβέρνησης, αλλά και το έργο της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό σημαίνει ότι ο λαός δεν έχει πειστεί ότι δουλεύει καλά η κυβέρνηση. Αλλά, εξίσου, δεν έχει πειστεί ότι αποδίδει σωστά και η Αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό το ξεχνούν και οι δύο..
Λέω ότι: "Κάτι δεν πάει καλά. Ελάτε να συνεννοηθούμε". Γιατί αυτή την στιγμή να μιλάμε ξεχωριστά όλοι μας "μέσω υμών" των δημοσιογράφων, και δεν βρισκόμαστε το Σαββατοκύριακο σε ένα γραφείο "υπό τον Πρωθυπουργό";
Όσοι έχουν όρεξη να συνεννοηθούν. Γιατί ο κ. Τσίπρας και η κ. Παπαρήγα το έχουν απορρίψει. Να καθίσουμε κάτω να δούμε τι μπορεί να προκύψει. Ούτως ή άλλως, θα πρέπει να συμμετέχουν τα τρία κόμματα. Από κει και πέρα, αν θέλουν να ξεπεράσουν τις "κοινοβουλευτικές αγκυλώσεις", της μη αναγνωρίσεως των κομμάτων, εγώ δεν έχω καμία δυσκολία. Είμαι έτοιμος. Και εν πάση περιπτώσει, ο κ. Κουβέλης θα πει χρήσιμα πράγματα. Μην κοροϊδευόμαστε. Η κ. Μπακογιάννη καταθέτει μια οικογενειακή εμπειρία. Γιατί να την πετάξω;
Δεν θα έλεγα όχι, ούτε στην παρουσία αυτών. Και ακόμη, αν ήθελε ο κ. Παπανδρέου, δεν θα έλεγα όχι, ούτε στην παρουσία πρώην Πρωθυπουργών, αν θα ήθελαν αυτοί να παρίστανται.
Ας καταλάβουμε όλοι, ότι αυτό που χρειάζεται τώρα, είναι ένα "πολεμικό συμβούλιο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου