Παρέμβαση ΚΚΕέδων σε σχολείο για να λογοκρίνουν ταινία

(Από το άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη στην Καθημερινή, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100_31/12/2010_427373)

Το ΚΚΕ έχει, ως γνωστόν, κηρύξει τον πόλεμο. Από το έπος του τέταρτου γύρου, λοιπόν, όπως καταγράφεται καταλεπτώς στον «Ριζοσπάστη», αναδημοσιεύω το κάτωθι πολεμικό ανακοινωθέν της 14ης του μηνός:

«Την παρέμβαση μελών του ΚΚΕ προκάλεσε η πρωτοβουλία εκπαιδευτικών του 3ου Λυκείου Παλαιού Φαλήρου να παραστούν μαθητές του σχολείου σε προβολή ταινίας αντικομμουνιστικού περιεχομένου. Μέλη των Κομματικών Οργανώσεων της περιοχής επισκέφτηκαν χτες το σχολείο και εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους προς τη διεύθυνση. Οι κομμουνιστές κατήγγειλαν τις προσπάθειες χειραγώγησης των συνειδήσεων από όπου και αν προέρχονται, ενώ η διεύθυνση από την πλευρά της δήλωσε άγνοια για το περιεχόμενο της ταινίας. Η επίμαχη ταινία, την οποία ήταν προγραμματισμένο να παρακολουθήσουν σε κινηματογράφο οι μαθητές την ερχόμενη Πέμπτη, είναι «Η ζωή των άλλων», που βγήκε στις αίθουσες το 2006 προκαλώντας και τότε από διάφορες πλευρές αντιδράσεις για το στρεβλό τρόπο με τον οποίο παρουσίαζε την Ανατολική Γερμανία. Αυτή την ταινία, λοιπόν, επέλεξαν σαν αρμόζουσα για τα παιδιά, τα οποία λόγω ηλικίας, όχι μόνο δεν έχουν καμία εικόνα για τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, αλλά βομβαρδίζονται πολύπλευρα με την αντικομμουνιστική προπαγάνδα όλων των προθύμων υποστηρικτών του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι ένα δείγμα τελικά του που οδηγεί η προσπάθεια να αποκρύψουν τη διέξοδο του σοσιαλισμού από το βάρβαρο αυτό σύστημα, αλλά και το σχολείο που οικοδομούν».

Δεν ξέρω αν, μετά τη διαμαρτυρία, απετράπη η προβολή της ταινίας, αν όμως αυτό δεν συνέβη και τελικώς την παρακολούθησαν κάποιοι μαθητές του 3ου Λυκείου Π. Φαλήρου, το επαναστατικό ήθος, αλλά και η ηθική υποχρέωση των κομμουνιστών προς τη νέα γενιά, επιβάλλει στο ΚΚΕ να ζητήσει την αναμόρφωσή τους! Ενας ήπιος τρόπος για να επιτευχθεί θα ήταν να υποχρεωθούν οι μαθητές να παρακολουθήσουν 25 φορές την σοβιετική προπαγανδιστική ταινία «Ετσι δέθηκε τ’ ατσάλι» του Μαρκ Ντοκσόυ…

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

 

• Το επίσημο site της ταινίας

Ο Φλόριαν Χένκελ Φον Ντόνερσμαρκ δεν ήταν καν ενήλικος όταν έπεσε το τείχος. Γέννημα θρέμμα Δυτικογερμανός, άκουγε πολλά για την όμορη ”δημοκρατία” κι έμαθε ακόμα περισσότερα, αμέσως μετά την κατάρρευση- ορόσημο για την Ευρωπαϊκή ιστορία.Παρ’ όλ’ αυτά αποφάσισε να γράψει και να σκηνοθετήσει ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στην Ανατολική Γερμανία, 4 χρόνια πριν την αλλαγή. Η ταινία του, που βγαίνει στους κινηματογράφους αυτή την εβδομάδα, ”Η ζωή των άλλων” -την πρωτοείδαμε στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας– σάρωσε τα Γερμανικά και τα Ευρωπαϊκά βραβεία και πιθανότατα θα διεκδικήσει με αξιώσεις το ξενόγλωσσο Όσκαρ τον προσεχή Φλεβάρη.
Στην Γερμανία όπισθεν του παραπετάσματος, ο υψηλόβαθμος αξιωματικός της Στάζι, Γκρούμπιτζ, αναθέτει στον πράκτορα Βίσλερ την στενή παρακολούθηση του θεατρικού συγγραφέα Γκιοργκ Ντράιμαν, ύστερα από παρότρυνση ενός Υπουργού. Η πραγματική πέτρα του σκανδάλου είναι η σύντροφος και πρωταγωνίστρια του Ντράιμαν, Κρίστα-Μαρία Ζίλαντ.
Ο Βίσλερ, αγνός υποστηρικτής του καθεστώτος, αρχίζει να ενδιαφέρεται πραγματικά για τα αντικείμενα της παρακολούθησης του και να αντιλαμβάνεται παράλληλα τη ”χαλαρή” σύνδεση της αποστολής του με την ασφάλεια του κόμματος. Μοιραία, θα βρεθεί μπροστά σε διλήμματα που χρίζουν δράσης και ρίσκου...
Ο σχεδόν πρωτάρης σκηνοθέτης καταφέρνει πολύ περισσότερα σε επίπεδο αληθοφάνειας απ’ ότι θα περίμενε κανείς από κάποιον που δεν έζησε τα γεγονότα από κοντά.

Αν και κατηγορήθηκε για σχετικές ανακρίβειες από τους αυτόπτες μάρτυρες, η ουσία του όλου πράγματος που καλείται απολυταρχισμός είναι διαρκώς παρούσα στην ατμόσφαιρα και γίνεται απόλυτα αντιληπτή από ”μη ειδικούς” σαν κι εμένα. Ίσως η εκ φύσεως απόστασή του, κάνει τη ματιά του πιο καθαρή.Σκηνοθετεί απλά, με ρυθμούς που περιμένει κανείς από μια κοινωνία προκαθορισμένων, λίγο πολύ, επιλογών. Μαζί με τον Βίσλερ, γνωρίζουμε κι εμείς το καλλιτεχνικό ζευγάρι και το ”ύποπτο” για αντεπαναστατική δράση περιβάλλον τους. Σιγά σιγά, έρχεται στην επιφάνεια και η εσωτερική του σύγκρουση όταν αντιλαμβάνεται πως η ιδεολογία μπαίνει στην υπηρεσία της σκοπιμότητας για να φτάσουμε στις εναλλαγές των ρόλων– και των συμβολισμών τους - στο όμορφα δομημένο σενάριο του Φον Ντόνερσμαρκ.Όλοι οι κύριοι πρωταγωνιστές είναι εξαιρετικοί, με τον Ούλριχ Μίχε να αποδίδει σιωπηλά και σχεδόν ανέκφραστα έναν γνήσια πιστό, αλλά σε καμία περίπτωση αφελή, πράκτορα Βίσλερ.