Αθήνα, 11 Μαρτίου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΛΑ.Ο.Σ. ΓΙΑ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΩΝ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
Από την Κ.Ο. του ΛΑ.Ο.Σ. κατατέθηκε πρόταση Νόμου για την "Άσκηση Δικαιώματος Συνέρχεσθαι σε Υπαίθριες Συναθροίσεις. Εξορθολογισμός Πλαισίου Διαδηλώσεων και Πορειών στα Αστικά Κέντρα".
Το ακριβές κείμενο έχει ως εξής:
Αιτιολογική έκθεση 1. Γενικά
2. Κατ’ άρθρο
Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και οι συναθροίσεις, συγκεντρώσεις, πορείες και διαδηλώσεις κατοχυρώνονται στο αρθ. 11 Σ. Συγκεκριμένα ορίζεται: «1. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. 2. Μόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει».
Από τη διατύπωση της συνταγματικής επιταγής καθίσταται σαφές ότι το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δεν είναι απόλυτο, αλλά μπορεί αιτιολογημένα να περιοριστεί. Συγκεκριμένα αφορά α) μόνο στους Έλληνες Πολίτες (ρητή διατύπωση παρ. 1), β) οι συναθροίσεις πρέπει να διενεργούνται ησύχως και χωρίς όπλα και γ) στις υπαίθριες δημόσιες συναθροίσεις πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η δημόσια ασφάλεια και η ομαλή κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου (παρ. 2). Άλλωστε σε κάθε περίπτωση και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι με τη διενέργεια πορειών και διαδηλώσεων δε μπορεί να ασκείται καταχρηστικά όπως ρητά αναφέρεται στο αρθ. 25 παρ. 3 Σ «η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται», πράγμα που άλλωστε ισχύει σε όλες τις δυτικές δημοκρατίες.
Τα τελευταία έτη διάφορες ενώσεις προσώπων και συνδικαλιστικά σωματεία ασκούν καταχρηστικώς το δικαίωμά τους, οργανώνοντας πορείες και διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Συγκεκριμένα και πριν ακόμη από την έλευση της οικονομικής κρίσης ήταν συχνό το φαινόμενο μικρές συγκεντρώσεις, κάτω των 500 ατόμων, να παραλύουν το κέντρο της πόλης καταλαμβάνοντας κεντρικές οδικές αρτηρίες.
Αποτέλεσμα αυτής της καταχρηστικής ασκήσεως του εν λόγω δικαιώματος είναι να παραβιάζεται το άρθρο 5 παρ. 1 Σ, που προστατεύει την επαγγελματική ελευθερία, καθώς ο εμπορικός κόσμος στο κέντρο των Αθηνών αδυνατεί να συμμετάσχει ελεύθερα στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι τα εμπορικά καταστήματα στο κέντρο της Αθηνάς πλήττονται ακόμη περισσότερο, ακριβώς λόγω της αναταραχής που προκαλείται από τις καθημερινές πορείες με τη διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης. Ο έμπορος λοιπόν που αποδίδει 23% ΦΠΑ και φορολογείται με 40% έως 45%, πλήττεται από τους λαθρομετανάστες με το παραεμπόριο και πληρώνει καθημερινά την κρατική διαφθορά και γραφειοκρατία, αλλά και πλήθος εισφορών (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, δημοτικά τέλη) αδυνατεί να ασκήσει το αυτονόητο δικαίωμα του να συμμετάσχει ανεμπόδιστα στην οικονομική ζωή, επειδή κάποιοι παραλύουν καθημερινά τη χώρα, ασκώντας καταχρηστικά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι.
Παράλληλα με το πλήγμα που δέχεται ο εμπορικός κόσμος, το συνεχές κλείσιμο των δρόμων του κέντρου προσβάλει και το συνταγματικό δικαίωμα του απλού πολίτη να συμμετέχει ελεύθερα στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου (αρθ. 5 παρ. 1 Σ), αλλά και του δικαιώματος του να κινείται ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς σε όλη την επικράτεια (αρθ. 5 παρ. 4 Σ). Παράλληλα πλήττεται και το δικαίωμα εργασίας όλων των εργαζομένων (αρθ. 22 παρ. 1 Σ), καθώς αδυνατούν να έχουν πρόσβαση στην εργασία τους και να ασκήσουν αυτή απρόσκοπτα.
Περαιτέρω, κάποιες πορείες και διαδηλώσεις, επειδή ακριβώς οι διοργανωτές τους το ανέχονται, γίνονται πόλος έλξης εγκληματικών στοιχείων, που εμφανώς συμμετέχουν σε αυτές για να προκαλέσουν επεισόδια. Παράλληλα, σε συγκεντρώσεις λαθρομεταναστών, που αρκετές φορές χωροθετούνται σε ευαίσθητους συμβολικά τόπους, λαμβάνει χώρα πληθώρα εκνόμων συμπεριφορών που προκαλούν το λαϊκό αίσθημα και πλήττουν την αντίληψη της δημόσιας ασφάλειας.
Σκοπός της παρούσης προτάσεως νόμου είναι ο εξορθολογισμός του πλαισίου διεξαγωγής των πορειών και διαδηλώσεων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ασκείται στα πλαίσια των συνταγματικών επιταγών, χωρίς να θίγεται ο πυρήνας του δικαιώματος, αλλά και χωρίς να θίγονται τα συνταγματικά δικαιώματα των υπολοίπων πολιτών από καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος των υπαιθρίων συναθροίσεων.
Στο άρθρο 1 εξειδικεύεται η παρ. 2 του αρθ. 11 Σ
Στο άρθρο 2 καθορίζονται οι όροι των υπαίθριων συναθροίσεων, ώστε να μην πλήττονται τα συνταγματικά δικαιώματα των λοιπών πολιτών και να μη παραλύει η κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου. Σκοπός του άρθρου είναι να μένει πάντα ελεύθερη δίοδος στις λεωφόρους και οδούς, ώστε να μπορούν οι πολίτες να κινούνται ελεύθερα και ο εμπορικός κόσμος να μην καταστρέφεται.
Στο άρθρο 3 απαγορεύεται η συμμετοχή ατόμων με καλυμμένα ή αλλοιωμένα χαρακτηριστικά στις δημόσιες συναθροίσεις, κατά τους όρους που έχει θέσει το θέμα το ίδρυμα Μαραγκοπούλου. Σημειωτέον, πάγια είναι η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπέρ αυτής της θέσης, που καθιέρωσε την υποχρέωση του Κράτους να προστατεύει τους πολίτες από ταραχοποιά στοιχεία τα οποία επιχειρούν να παρακωλύσουν την ομαλή διεξαγωγή της διαδήλωσης ή άλλων αναλόγων εκδηλώσεων (βλ. απόφαση ΕΔΔΑ, Plattform «Arzte fur das Leben», 21 Ιουνίου 1988, Σειρά Α’, αρ. 139, παρ. 32). Η υποχρέωση επιβάλλεται, μάλιστα, γενικότερα από το αρθ. 5 της ΕΣΔΑ (βλ. Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου, Ιδιώνυμο Αδίκημα η Κουκούλα, Καθημερινή 15.02.09).
Στο άρθρο 4 καθορίζεται η ευθύνη των διοργανωτών που δε θα τηρήσουν τα άρθρα του παρόντος.
Στα άρθρα 5 και 6 καθορίζονται οι καταργούμενες διατάξεις και η έναρξη ισχύος του νόμου.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ
ΑΣΚΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΡΧΕΣΘΑΙ ΣΕ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ. ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΩΝ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1. ΓΕΝΙΚΑ
Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και οι συναθροίσεις, συγκεντρώσεις, πορείες και διαδηλώσεις κατοχυρώνονται στο αρθ. 11 Σ. Συγκεκριμένα ορίζεται: «1. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. 2. Μόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει».
Από τη διατύπωση της συνταγματικής επιταγής καθίσταται σαφές ότι το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δεν είναι απόλυτο, αλλά μπορεί αιτιολογημένα να περιοριστεί. Συγκεκριμένα αφορά α) μόνο στους Έλληνες Πολίτες (ρητή διατύπωση παρ. 1), β) οι συναθροίσεις πρέπει να διενεργούνται ησύχως και χωρίς όπλα και γ) στις υπαίθριες δημόσιες συναθροίσεις πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η δημόσια ασφάλεια και η ομαλή κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου (παρ. 2). Άλλωστε σε κάθε περίπτωση και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι με τη διενέργεια πορειών και διαδηλώσεων δε μπορεί να ασκείται καταχρηστικά όπως ρητά αναφέρεται στο αρθ. 25 παρ. 3 Σ «η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται», πράγμα που άλλωστε ισχύει σε όλες τις δυτικές δημοκρατίες.
Τα τελευταία έτη διάφορες ενώσεις προσώπων και συνδικαλιστικά σωματεία ασκούν καταχρηστικώς το δικαίωμά τους, οργανώνοντας πορείες και διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Συγκεκριμένα και πριν ακόμη από την έλευση της οικονομικής κρίσης ήταν συχνό το φαινόμενο μικρές συγκεντρώσεις, κάτω των 500 ατόμων, να παραλύουν το κέντρο της πόλης καταλαμβάνοντας κεντρικές οδικές αρτηρίες.
Αποτέλεσμα αυτής της καταχρηστικής ασκήσεως του εν λόγω δικαιώματος είναι να παραβιάζεται το άρθρο 5 παρ. 1 Σ, που προστατεύει την επαγγελματική ελευθερία, καθώς ο εμπορικός κόσμος στο κέντρο των Αθηνών αδυνατεί να συμμετάσχει ελεύθερα στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι τα εμπορικά καταστήματα στο κέντρο της Αθηνάς πλήττονται ακόμη περισσότερο, ακριβώς λόγω της αναταραχής που προκαλείται από τις καθημερινές πορείες με τη διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης. Ο έμπορος λοιπόν που αποδίδει 23% ΦΠΑ και φορολογείται με 40% έως 45%, πλήττεται από τους λαθρομετανάστες με το παραεμπόριο και πληρώνει καθημερινά την κρατική διαφθορά και γραφειοκρατία, αλλά και πλήθος εισφορών (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, δημοτικά τέλη) αδυνατεί να ασκήσει το αυτονόητο δικαίωμα του να συμμετάσχει ανεμπόδιστα στην οικονομική ζωή, επειδή κάποιοι παραλύουν καθημερινά τη χώρα, ασκώντας καταχρηστικά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι.
Παράλληλα με το πλήγμα που δέχεται ο εμπορικός κόσμος, το συνεχές κλείσιμο των δρόμων του κέντρου προσβάλει και το συνταγματικό δικαίωμα του απλού πολίτη να συμμετέχει ελεύθερα στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου (αρθ. 5 παρ. 1 Σ), αλλά και του δικαιώματος του να κινείται ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς σε όλη την επικράτεια (αρθ. 5 παρ. 4 Σ). Παράλληλα πλήττεται και το δικαίωμα εργασίας όλων των εργαζομένων (αρθ. 22 παρ. 1 Σ), καθώς αδυνατούν να έχουν πρόσβαση στην εργασία τους και να ασκήσουν αυτή απρόσκοπτα.
Περαιτέρω, κάποιες πορείες και διαδηλώσεις, επειδή ακριβώς οι διοργανωτές τους το ανέχονται, γίνονται πόλος έλξης εγκληματικών στοιχείων, που εμφανώς συμμετέχουν σε αυτές για να προκαλέσουν επεισόδια. Παράλληλα, σε συγκεντρώσεις λαθρομεταναστών, που αρκετές φορές χωροθετούνται σε ευαίσθητους συμβολικά τόπους, λαμβάνει χώρα πληθώρα εκνόμων συμπεριφορών που προκαλούν το λαϊκό αίσθημα και πλήττουν την αντίληψη της δημόσιας ασφάλειας.
Σκοπός της παρούσης προτάσεως νόμου είναι ο εξορθολογισμός του πλαισίου διεξαγωγής των πορειών και διαδηλώσεων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ασκείται στα πλαίσια των συνταγματικών επιταγών, χωρίς να θίγεται ο πυρήνας του δικαιώματος, αλλά και χωρίς να θίγονται τα συνταγματικά δικαιώματα των υπολοίπων πολιτών από καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος των υπαιθρίων συναθροίσεων.
2. ΚΑΤ΄ ΑΡΘΡΟ
Στο άρθρο 1 εξειδικεύεται η παρ. 2 του αρθ. 11 Σ
Στο άρθρο 2 καθορίζονται οι όροι των υπαίθριων συναθροίσεων, ώστε να μην πλήττονται τα συνταγματικά δικαιώματα των λοιπών πολιτών και να μη παραλύει η κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου. Σκοπός του άρθρου είναι να μένει πάντα ελεύθερη δίοδος στις λεωφόρους και οδούς, ώστε να μπορούν οι πολίτες να κινούνται ελεύθερα και ο εμπορικός κόσμος να μην καταστρέφεται.
Στο άρθρο 3 απαγορεύεται η συμμετοχή ατόμων με καλυμμένα ή αλλοιωμένα χαρακτηριστικά στις δημόσιες συναθροίσεις, κατά τους όρους που έχει θέσει το θέμα το ίδρυμα Μαραγκοπούλου. Σημειωτέον, πάγια είναι η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπέρ αυτής της θέσης, που καθιέρωσε την υποχρέωση του Κράτους να προστατεύει τους πολίτες από ταραχοποιά στοιχεία τα οποία επιχειρούν να παρακωλύσουν την ομαλή διεξαγωγή της διαδήλωσης ή άλλων αναλόγων εκδηλώσεων (βλ. απόφαση ΕΔΔΑ, Plattform "Ärzte für das Leben", 21 Ιουνίου 1988, Σειρά Α΄, αρ. 139, παρ. 32). Η υποχρέωση επιβάλλεται, μάλιστα, γενικότερα από το αρθ. 5 της ΕΣΔΑ (βλ. Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου, Ιδιώνυμο Αδίκημα η Κουκούλα, Καθημερινή 15.02.09).
Στο άρθρο 4 καθορίζεται η ευθύνη των διοργανωτών που δε θα τηρήσουν τα άρθρα του παρόντος.
Στα άρθρα 5 και 6 καθορίζονται οι καταργούμενες διατάξεις και η έναρξη ισχύος του νόμου,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου