Προς: τον κ. Πρωθυπουργό
και τους Πολιτικούς Αρχηγούς
MEMO 29ης Ιανουαρίου 2012
1. Επί της ουσίας της σημερινής συσκέψεως. Μας υπεβλήθη ένας πολυσέλιδος πίνακας απαιτήσεων εν είδη υποχρεωτικών όρων εφαρμογής χωρίς διάθεση (σύμφωνα με το περιεχόμενο και το πνεύμα του) ανταλλαγής ουσιαστικών απόψεων ή και βελτιώσεων καθ΄όσον αφορά την αξιολόγησή τους και συγκεκριμένα: Δεν μας δίδεται η δυνατότητα να συζητήσουμε λογικά και έντιμα μαζί τους π.χ. αν είναι εφικτοί οι όροι, μέσα σε ποιο χρονικό διάστημα, με ποιους μηχανισμούς, με ποια μέσα, τέλος με ποιες εντός της έννομης ελληνικής τάξης διαδικασίες όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν. Είμαστε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος. Δεν είμαστε στο πουθενά. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν ιδρύεται τώρα, υπάρχει και έχει δημοκρατικούς κανόνες και συνταγματικούς περιορισμούς.
Φοβούμαι ότι οι απαιτήσεις και οι όροι που διάβασα στο πολυσέλιδο κείμενο δεν είναι όροι συμφωνίας δανειστού προς δανειζόμενου αλλά όροι ολοκληρωτικής υποταγής. .
Εδώ στο σημείο αυτό, προεισαγωγικά, πρέπει να σημειωθεί ότι οι όποιες οικονομικές εξελίξεις ανά τον κόσμο, υπακούουν σε ένα λογικό κανόνα: Για να επιτύχουν πρέπει να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες και τις αντοχές του όποιου λαού. (Και οι αγορές πρέπει να γνωρίζουν ότι στην εποχή μας οι εκβιασμοί τους καταλήγουν σε βίαιες ανατροπές).
Τέλος εκείνο τ’ οποίον θα ήθελα να σημειωθεί είναι ότι από πουθενά δεν βγαίνει οικονομικό αποτέλεσμα των απαιτήσεων των όρων του πίνακος που μας εδόθη, αλλά ούτε και ποιες είναι οι κοινωνικές συνέπειες – επιπτώσεις τους
Παραδειγματικά αναφέρομαι στο σήμερα. Έχουμε στην πραγματικότητα 1.000.000 ανέργους και σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις 600.000 υποαπασχολούμενους. Αν με τα προτεινόμενα μέτρα οι άνεργοι γίνουν 1.500.000 και οι υποαπασχολούμενοι 1.000.000 αυτό θα σημαίνει βέβαιες κοινωνικές συγκρούσεις και επανάσταση. Ποιος ανόητος και ανεύθυνος θα μπορούσε κάτι παρόμοιο να το δεχθεί. Και διερωτώμαι σε τι θα διαφέρουν για την χώρα και την ελληνική κοινωνία (ως αποτέλεσμα) η οδός της χρεοκοπίας από το έννομα συμπεφωνημένο καταναγκασμό του Λαού στην εξαθλίωση.
2. Μας υπεβλήθη ένας πολυσέλιδος πίνακας ετερόκλιτων απαιτήσεων επί παντός επιστητού
οι περισσότερες των οποίων είναι σαφές (όπως και οι πιέσεις για τις υπογραφές μας) ότι είναι αιτήματα διαφόρων εγχώριων κύκλων και συμφερόντων. Είναι υποβολιμιαίες.
Οι περισσότερες από τις εν λόγω απαιτήσεις του πίνακα είναι εσκεμμένα αόριστες για να μπορούν ως ακορντεόν να παίζουν, στην πορεία του χρόνου του χρέους, ρυθμούς κατά την βούληση των δανειστών ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ.
Καθ’ όσον αφορά τον ζητούμενο χρόνο εφαρμογής τους είναι δόλια μικρός- ελάχιστος ώστε να μπορεί να επεκτείνεται με νέες απαιτήσεις κατά τις ορέξεις του κρίνοντος αλλοδαπού επόπτη μας (ο οποίος και προαναγγέλθηκε εκ μέρους της Γερμανικής πλευράς χθες).
Τι να πρωτοαναφέρω; Σταματώ ενδεικτικά στη θρασύτητα της απαιτήσεως καθ’ όσον αφορά τον «αριθμό» των αναγκών στις επιλογές (!) στελεχών των Στρατιωτικών Σχολών και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ακούστε Κύριοι, βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι το πρωτοφανές. Ιδρύεται για την Ελλάδα μέσω αυτών των σελίδων που μας υποβλήθηκαν μια επονείδιστη κηδεμονία. Μία εξωσυνταγματική , αυθαίρετη και αυταρχικά υπερκείμενη των πάντων ΑΡΧΗ. Μία καμουφλαρισμένη δικτατορία δεκαετιών. Ένα μόνιμο καθεστώς καταπίεσης του λαού μας (λόγω χρεών).
Αυτό Κύριοι δεν δείχνει ενδιαφέρον για λύση του ζητήματος του ελληνικού χρέους αλλά σαφέστατα το λιγότερο εσκεμμένη πρόθεση στο να καταστεί η Ελλάδα πειραματικός σωλήνας της πανευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής κρίσης που δημιούργησε η παγκοσμιοποίηση.
Όχι κύριοι, κατά την ταπεινή μου γνώμη υπάρχει και τρίτη οδός. Η έντιμη, η λογική και η διεθνώς παραδεκτή. Και δεν συζητώ για προτάσεις δημοψηφισμάτων οι οποίες επιπολαίως «κάηκαν», συζητώ και ζητώ κάτι άλλο. Την προσφυγή μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σ’ αυτόν τον ύπατο φορέα εκπροσωπήσεως των ευρωπαϊκών λαών, ο οποίος ν’ αποφανθεί αφού μελετήσει αυτό το διάτρητο κείμενο ( του οποίου οι προεκτάσεις ξεπερνούν τα οικονομικά μεγέθη, τις χρηματαγορές, τα ελλείμματα και τους δανεισμούς και τραυματίζουν καίρια κοινωνικούς θεσμούς, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικές κατακτήσεις και την κοινωνική συνοχή). Να εναρμονίσει (το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) αυτό το κείμενο με την Συνθήκη της Λισσαβώνος, που ως οιωνεί συνταγματικό κείμενο, διέπει τους ευρωπαϊκούς λαούς και τις επιταγές του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Να ψηφίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το ναι ή το όχι μια και εμείς ανάξια τραυματίσαμε προχθές την εικόνα του δικού μας κοινοβουλίου.
Να πάνε εκεί οι όροι- απαιτήσεις των δανειστών και οι υποκρυπτόμενοι εκβιασμοί αυτού του κειμένου.
Ας δουν, ας νιώσουν οι 27 Ευρωπαϊκοί λαοί και οι κυβερνήσεις τους δια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που οδηγούν την Ελλάδα οι δανειστές τα διεθνή χρηματοπιστωτικά κυκλώματα και τα ποικίλα εγχώρια και αλλοδαπά συμφέροντα.
Γ. Καρατζαφέρης
Σημ:
Οι εμπλοκές, τα δικά μας λάθη, οι καθυστερήσεις, οι απειλητικές διαρροές και οι άγριες απαιτήσεις των δανειστών μας και των Ευρωπαϊκών φορέων που τους εκπροσωπούν, πρέπει υποχρεωτικά να μας οδηγήσουν στην καταφυγή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
και τους Πολιτικούς Αρχηγούς
MEMO 29ης Ιανουαρίου 2012
1. Επί της ουσίας της σημερινής συσκέψεως. Μας υπεβλήθη ένας πολυσέλιδος πίνακας απαιτήσεων εν είδη υποχρεωτικών όρων εφαρμογής χωρίς διάθεση (σύμφωνα με το περιεχόμενο και το πνεύμα του) ανταλλαγής ουσιαστικών απόψεων ή και βελτιώσεων καθ΄όσον αφορά την αξιολόγησή τους και συγκεκριμένα: Δεν μας δίδεται η δυνατότητα να συζητήσουμε λογικά και έντιμα μαζί τους π.χ. αν είναι εφικτοί οι όροι, μέσα σε ποιο χρονικό διάστημα, με ποιους μηχανισμούς, με ποια μέσα, τέλος με ποιες εντός της έννομης ελληνικής τάξης διαδικασίες όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν. Είμαστε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος. Δεν είμαστε στο πουθενά. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν ιδρύεται τώρα, υπάρχει και έχει δημοκρατικούς κανόνες και συνταγματικούς περιορισμούς.
Φοβούμαι ότι οι απαιτήσεις και οι όροι που διάβασα στο πολυσέλιδο κείμενο δεν είναι όροι συμφωνίας δανειστού προς δανειζόμενου αλλά όροι ολοκληρωτικής υποταγής. .
Εδώ στο σημείο αυτό, προεισαγωγικά, πρέπει να σημειωθεί ότι οι όποιες οικονομικές εξελίξεις ανά τον κόσμο, υπακούουν σε ένα λογικό κανόνα: Για να επιτύχουν πρέπει να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες και τις αντοχές του όποιου λαού. (Και οι αγορές πρέπει να γνωρίζουν ότι στην εποχή μας οι εκβιασμοί τους καταλήγουν σε βίαιες ανατροπές).
Τέλος εκείνο τ’ οποίον θα ήθελα να σημειωθεί είναι ότι από πουθενά δεν βγαίνει οικονομικό αποτέλεσμα των απαιτήσεων των όρων του πίνακος που μας εδόθη, αλλά ούτε και ποιες είναι οι κοινωνικές συνέπειες – επιπτώσεις τους
Παραδειγματικά αναφέρομαι στο σήμερα. Έχουμε στην πραγματικότητα 1.000.000 ανέργους και σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις 600.000 υποαπασχολούμενους. Αν με τα προτεινόμενα μέτρα οι άνεργοι γίνουν 1.500.000 και οι υποαπασχολούμενοι 1.000.000 αυτό θα σημαίνει βέβαιες κοινωνικές συγκρούσεις και επανάσταση. Ποιος ανόητος και ανεύθυνος θα μπορούσε κάτι παρόμοιο να το δεχθεί. Και διερωτώμαι σε τι θα διαφέρουν για την χώρα και την ελληνική κοινωνία (ως αποτέλεσμα) η οδός της χρεοκοπίας από το έννομα συμπεφωνημένο καταναγκασμό του Λαού στην εξαθλίωση.
2. Μας υπεβλήθη ένας πολυσέλιδος πίνακας ετερόκλιτων απαιτήσεων επί παντός επιστητού
οι περισσότερες των οποίων είναι σαφές (όπως και οι πιέσεις για τις υπογραφές μας) ότι είναι αιτήματα διαφόρων εγχώριων κύκλων και συμφερόντων. Είναι υποβολιμιαίες.
Οι περισσότερες από τις εν λόγω απαιτήσεις του πίνακα είναι εσκεμμένα αόριστες για να μπορούν ως ακορντεόν να παίζουν, στην πορεία του χρόνου του χρέους, ρυθμούς κατά την βούληση των δανειστών ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ.
Καθ’ όσον αφορά τον ζητούμενο χρόνο εφαρμογής τους είναι δόλια μικρός- ελάχιστος ώστε να μπορεί να επεκτείνεται με νέες απαιτήσεις κατά τις ορέξεις του κρίνοντος αλλοδαπού επόπτη μας (ο οποίος και προαναγγέλθηκε εκ μέρους της Γερμανικής πλευράς χθες).
Τι να πρωτοαναφέρω; Σταματώ ενδεικτικά στη θρασύτητα της απαιτήσεως καθ’ όσον αφορά τον «αριθμό» των αναγκών στις επιλογές (!) στελεχών των Στρατιωτικών Σχολών και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ακούστε Κύριοι, βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι το πρωτοφανές. Ιδρύεται για την Ελλάδα μέσω αυτών των σελίδων που μας υποβλήθηκαν μια επονείδιστη κηδεμονία. Μία εξωσυνταγματική , αυθαίρετη και αυταρχικά υπερκείμενη των πάντων ΑΡΧΗ. Μία καμουφλαρισμένη δικτατορία δεκαετιών. Ένα μόνιμο καθεστώς καταπίεσης του λαού μας (λόγω χρεών).
Αυτό Κύριοι δεν δείχνει ενδιαφέρον για λύση του ζητήματος του ελληνικού χρέους αλλά σαφέστατα το λιγότερο εσκεμμένη πρόθεση στο να καταστεί η Ελλάδα πειραματικός σωλήνας της πανευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής κρίσης που δημιούργησε η παγκοσμιοποίηση.
Όχι κύριοι, κατά την ταπεινή μου γνώμη υπάρχει και τρίτη οδός. Η έντιμη, η λογική και η διεθνώς παραδεκτή. Και δεν συζητώ για προτάσεις δημοψηφισμάτων οι οποίες επιπολαίως «κάηκαν», συζητώ και ζητώ κάτι άλλο. Την προσφυγή μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σ’ αυτόν τον ύπατο φορέα εκπροσωπήσεως των ευρωπαϊκών λαών, ο οποίος ν’ αποφανθεί αφού μελετήσει αυτό το διάτρητο κείμενο ( του οποίου οι προεκτάσεις ξεπερνούν τα οικονομικά μεγέθη, τις χρηματαγορές, τα ελλείμματα και τους δανεισμούς και τραυματίζουν καίρια κοινωνικούς θεσμούς, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικές κατακτήσεις και την κοινωνική συνοχή). Να εναρμονίσει (το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) αυτό το κείμενο με την Συνθήκη της Λισσαβώνος, που ως οιωνεί συνταγματικό κείμενο, διέπει τους ευρωπαϊκούς λαούς και τις επιταγές του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Να ψηφίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το ναι ή το όχι μια και εμείς ανάξια τραυματίσαμε προχθές την εικόνα του δικού μας κοινοβουλίου.
Να πάνε εκεί οι όροι- απαιτήσεις των δανειστών και οι υποκρυπτόμενοι εκβιασμοί αυτού του κειμένου.
Ας δουν, ας νιώσουν οι 27 Ευρωπαϊκοί λαοί και οι κυβερνήσεις τους δια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που οδηγούν την Ελλάδα οι δανειστές τα διεθνή χρηματοπιστωτικά κυκλώματα και τα ποικίλα εγχώρια και αλλοδαπά συμφέροντα.
Γ. Καρατζαφέρης
Σημ:
Οι εμπλοκές, τα δικά μας λάθη, οι καθυστερήσεις, οι απειλητικές διαρροές και οι άγριες απαιτήσεις των δανειστών μας και των Ευρωπαϊκών φορέων που τους εκπροσωπούν, πρέπει υποχρεωτικά να μας οδηγήσουν στην καταφυγή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου